In de naam van mij

Je kan de wereld niet veranderen
maar wel de wereld 
van een aantal anderen
-INDENAAMVAN

Als kind had ik een rijke gevoelswereld, was ik empathisch en creatief. Niet heel handig voor een jongetje, dacht ik. Mijn jeugd was om die reden niet de makkelijkste, maar leerde mij wel enorm veel. Ik speelde al theater sinds ik 6 jaar jong was en daar kon ik alles in kwijt. Mijn inlevingsvermogen, de interesse in psychologie en het vertellen van verhalen.

Toen ik naar de middelbare school ging, besloot ik om te stoppen met alles wat ik leuk vond. Ik moest even uitzoeken of ik niet toch stiekem stereotype 'stoer' was. Ik kan er een lang verhaal van maken, maar dat was ik gelukkig niet. Na verschillende opvallende keuzes, zoals management studies, deed ik auditie bij een theateropleiding in Arnhem en werd ik, jawel, aangenomen.

Eenmaal daar was ik als een vis in het water. Ik bevond me onder gelijkgestemden en kon mijn talenten niet alleen kwijt, maar hier kon ik ze ontwikkelen. Toch belandde ik in het tweede jaar in een burn-out. 19 jaar en toch zoveel angsten, kan dat?

Yep, dat kon. Ik besefte me dat ik een enorme bewijsdrang opbouwde, omdat ik niet zoals de anderen was in mijn jeugd. Lang verhaal kort: ik hield niet genoeg van wie ik echt was. De burn-out was een mooie kans om hiermee aan de slag te gaan en die greep ik met beide handen aan. Het was niet eenvoudig, maar wel enorm waardevol. Ik ben dankbaar voor alle lieve mensen om mij heen. Daar ben ik er inmiddels zelf ook 1 van.

Ademtherapie heeft mij het allermeest geholpen, omdat ik het rationeel allemaal wel wist. Ik kende mijzelf en overzag de obstakels, maar lichamelijk kon ik er weinig mee. De ademsessies hielpen me met voelen (wat ik als man afleerde). Die rijke gevoelswereld die ik als kind had kan ik nu weer inzetten en dat maakt mij elke dag weer een gelukkig mens.

In het laatste jaar van de theateropleiding werd ik aangenomen als schrijver bij de talentenacademie van Chantal Janzen. Samen met de theateropleiding en mijn liefde voor rap, vormde dit de basis van mijn spoken word.

Ik maakte het album 'Man In De Mal' met producer De Kraken over mijn eerder benoemde worsteling.  Ik kreeg zoveel mails, telefoontjes en berichten van andere mannen over het onderwerp en ik voelde snel dat ik meer wilde doen. Dat ik ademwerk zou gaan studeren was een logische keuze voor me. Nu begeleid ik andere mensen in hun zoektoch naar het toelaten van die gevoelswereld doormiddel van de adem.

Door de dingen die ik heb mogen meemaken, kan ik doen wat ik het liefst doe en zijn wie ik ben.
Daar ben ik elke dag weer dankbaar voor.